Miłość do Chrystusa i chęć uzyskania Jego pomocy do walki z grzechem i do rozwijania dobra powinny być motywem przystępowania — pomimo wątpliwości — do Komunii św. Czytając to mam wrażenie ze oglądanie przeze mnie pornografii nie jest jednak grzechem cięzkim tylko lekkim.
Dzień Dobry Mam 60 lat i od pół roku kończę stosunki bez wytrysku. Pojawia się tylko śladowa ilość spermy. Proszę o informację, jaki preparat czy zioła mogę zastosować w celu zwiększenia ilości spermy. Pozdrawiam. Marek MĘŻCZYZNA, 60 LAT ponad rok temu Morwa biała - idealna dla diabetyków i chorych na nerki Morwa biała została przywieziona do Polski w latach pięćdziesiątych jako przysmak jedwabników. Jednak dopiero po latach doceniono jej zdrowotne właściwości. Wyciąg z owocu morwy działa przeciwbakteryjnie i odrobacza nasz organizm. A picie ekstraktu z liści morwy osłabia tworzenie się neurotoksycznych związków, które odgrywają znaczącą rolę w powstawaniu choroby Alzheimera. Morwa powoduje ograniczenie wchłaniania cukrów ? zmniejsza więc produkcję tłuszczu i odkładanie się tkanki tłuszczowej. Wyrównuje też poziom cukru we krwi, dlatego jest polecana diabetykom. Owoce morwy mają działanie przeciwgorączkowe i moczopędne. Podobnie jak jeżyny zawierają cukry, witaminy i minerały, dlatego warto je pić przy anemii, przeziębieniach, miażdżycy i chorobach nerek. witam, proponuję wizytę w aptece - farmaceuta doradzi, 0 Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Jak zwiększyć ilość nasienia podczas wytrysku? – odpowiada Lek. Michał Lenard Brak wytrysku u 14-latka – odpowiada Lek. Paweł Baljon Metody na zbyt wczesny wytrysk – odpowiada Lek. Artur Jeliński Co polecacie na przedwczesny wytrysk? – odpowiada Lek. Jerzy Więznowski Słaby, jednorazowy wytrysk – odpowiada Mgr Kamila Dziwota O czym świadczy wytrysk moczu po wytrysku spermy? – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska Wytrysk płynu na początku stosunku – odpowiada Lek. Jerzy Więznowski Co to za wydzielina z penisa i jak przedłużyć stosunek? – odpowiada Redakcja abcZdrowie Jak zwiększyć ilość spermy podczas wytrysku? – odpowiada Mgr Piotr Chaciński Brak wytrysku u 43-latka – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska artykuły
Przyczyny. Szeroka gama warunków może powodować bolesny wytrysk. U większości mężczyzn ból podczas wytrysku jest spowodowany stanem chorobowym. Czasami lekarze nie mogą znaleźć przyczyny medycznej. Kiedy to nastąpi, niektórzy mężczyźni mogą potrzebować wsparcia w postaci psychoterapii, aby poradzić sobie z ich stanem.
Tu jesteś: Jacek Pulikowski » Artykuły i wywiady » Czy pocałunek jest grzechem? Jacek PulikowskiW Waszych listach pojawia się często temat całowania: „co złego w całowaniu?... a jeżeli naprawdę się kochamy?... dlaczego Kościół zabrania?... a jeżeli oboje tego chcemy?... a przecież ksiądz powiedział, że...”.1. Czy pocałunek jest grzechem? - trudność odpowiedzi W związku z tym, że próbuję odpowiedzieć na wątpliwości zawarte w wielu listach (również w tych nie cytowanych poniżej), wybaczcie, że początek będzie adresowany jednocześnie do wielu osób. Przepraszam, ale gdybym odpowiadał na każdy list z osobna, musiałbym pisać całą książkę odpowiedzi do każdego numeru Miłujcie się!. I tak długa lista wątpliwości i pytań będzie musiała jeszcze poczekać na swoją kolej. Zakochanie... i co dalej? Młody człowiek żąda odpowiedzi jednoznacznej, „tak” lub „nie”, bez względu na to, o jak subtelną i złożoną materię pyta. Odpowiem zatem jednoznacznie na pytanie „Czy pocałunek jest grzechem”?: TAK lub NIE. Oczywiste jest, że pocałunek (dobry) nie jest grzechem, przeciwnie – może być pięknym, a nawet świętym gestem i czułym znakiem wielkiego dobra – miłości. Znak ten wcale nie jest zarezerwowany wyłącznie dla małżeństw. Posługujemy się nim w szerokim kręgu rodziny i znajomych np. przy powitaniach, pożegnaniach, składaniu życzeń czy gratulacji. Rzecz jasna, są to pocałunki typu „cmoknięcie” i z nich chyba nikt nie robi problemu (no może z wyjątkiem dzieci, które czasem nie chcą pocałować nielubianej ciotki). Również czułe, pieszczotliwe pocałunki mają swą rację bytu poza małżeństwem. Na przykład w relacji rodzice – małe dzieci czy wśród par zmierzających do małżeństwa, choć tu już zaczynają się problemy. Nie uprzedzajmy jednak faktów... Oczywiście, że pocałunek (zły) jest grzechem, gdy jest znakiem na przykład zdrady, pożądliwości, chęci egoistycznego użycia kosztem drugiej osoby. Choć może to się komuś wydać dziwne, nawet pocałunek w małżeństwie może być grzechem (np. wymuszony, gdy jest elementem gwałtu). Trudność odpowiedzi Trudność odpowiedzi polega na tym, że nie tyle czyn sam w sobie, ile jego wewnętrzna treść podlega ocenie moralnej. Może dla głębszego zrozumienia istoty rzeczy przejdźmy na chwilę na grunt pozbawiony seksualnych zabarwień. Postawmy sobie pytanie: czy pociągnięcie za cyngiel karabinu jest dobre czy złe. Czy może być obojętne moralnie? Oczywiście każdy z wymienionych wariantów wchodzi w rachubę. Pociągnięcie za spust na zawodach strzeleckich, gdzie celem jest tarcza, nie stanowi żadnego problemu moralnego. A co ze strzelaniem do żywego człowieka? Gdy napadający na niewinną ofiarę niesprawiedliwy agresor nie może być w żaden inny sposób powstrzymany przed mordowaniem, należy wówczas pociągnąć za cyngiel. Ten czyn jest moralnie usprawiedliwiony, więcej – jest obowiązkiem moralnym! Z drugiej strony strzelanie do człowieka bez konieczności (jedynym usprawiedliwieniem jest obrona i ratowanie życia) jest ewidentnym złem moralnym, grzechem. Znany jest przykład żołnierza Wehrmachtu, Austriaka Ottona Schimka, który heroicznie odmówił wykonania rozkazu strzelania do cywilnej ludności. Sam został za to skazany na śmierć i wyrok wykonano... Tak więc nie tylko sam czyn, ale jego „wewnętrzne” okoliczności podlegają kwalifikacji moralnej. Są oczywiście czyny same w sobie jednoznacznie złe (np. mordowanie niewinnych) i wówczas nie mamy kłopotów z oceną, choć okoliczności mogą łagodzić jej surowość. W przypadku pocałunku trudność jest większa, bo może być on zarówno dobry, wręcz święty, jak i zły, grzeszny. Sięgnijmy do przykładów z Pisma Świętego. Niewiasta grzeszna oblewała łzami i obsypywała pocałunkami stopy Jezusa na przyjęciu u faryzeusza. Judasz, człowiek wybrany, jeden z dwunastu, całuje Jezusa w Ogrójcu. Chrystus mówi: „pocałunkiem zdradzasz”?! Judasz całkowicie wypaczył treść przypisywaną powszechnie dobremu gestowi, jakim powinien być pocałunek. Pocałunek Judasza jest jednoznacznie oceniany jako zły! Z drugiej strony zauważmy, że nikt nie ma wątpliwości, iż grzeszna kobieta, całując, nie grzeszyła, a wręcz czyniła dobro. Pocałunki biblijne różnią się intencją, znaczeniem, przebiegiem i skutkiem. Po tym przydługim, lecz koniecznym wstępie przejdźmy do pocałunku „chłopak – dziewczyna”. Tu także pocałunek od pocałunku może się różnić intencją, znaczeniem, przebiegiem i skutkiem. 2. Czy pocałunek jest grzechem? - intencja Porozmawiajmy spokojnie o tych sprawach Wszyscy z doświadczenia wiemy, że dobra intencja nie zawsze kończy się dobrym skutkiem. Na przykład chłopak chciał dziewczynie zrobić przyjemność i kupił bilety na galę boksu zawodowego, a ona się obraziła, święcie przekonana, że sobie z niej zakpił. Szczególnie dużo nieporozumień ma miejsce właśnie na linii „kobieta – mężczyzna”. Te same fakty, te same gesty mogą dla każdego z obojga znaczyć zupełnie co innego, czasem wręcz przeciwnego. Podobnie bywa z pocałunkiem „dziewczyna – chłopak”. Dla niej może być to piękny, zupełnie czysty gest czułości, bliskości, serdeczności, gest nie mający żadnego złego podtekstu. Jednocześnie ten sam pocałunek dla chłopaka może być konkretnym i nawet zamierzonym elementem pobudzenia seksualnego. Może zrodzić napięcie, podniecenie, a nawet pełną reakcję organizmu w postaci wytrysku nasienia (jak w normalnym współżyciu małżeńskim). Chłopaku i dziewczyno, zastanówcie się uczciwie: jaka jest intencja waszego pocałunku? Żeby pocałunek był dobrem, nie wystarczy dobra intencja jednej, a nawet obojga stron. Intencja powinna być czysta: pragnę wyrazić miłość i nie chcę, by pocałunek prowadził do pobudzenia seksualnego. Jest to ważne, choć sama dobra intencja, niestety, nie wystarczy. Stare przysłowie mówi, że dobrymi chęciami jest piekło wybrukowane. Warto nadmienić, że intencja jednej ze stron, a nawet obu naraz, może być jawnie zła. Przykładowo: zrozpaczona dziewczyna, widząc słabnące zainteresowanie ze strony swojego chłopaka, prowokuje go do pocałunków, by wzniecić w nim napięcie seksualne, wzbudzić pragnienie bliskości cielesnej, pragnienie współżycia. Reakcja pożądania, jaka się w nim wówczas buduje, jest silna i często chłopaka „na chwilę” zatrzymuje przy dziewczynie. Jednak wówczas, po „osiągnięciu celu” (często się mówi: „sama tego chciała”), następuje zwykle odejście, znacznie boleśniejsze, bo obarczone krzywdą i ciężką raną na całe życie. Przykład złego odczytania intencji: naiwna dziewczyna odbiera namiętność, wręcz „szaleńczość” pocałunków chłopaka, jako niezbity dowód jego wielkiej miłości. A w gruncie rzeczy jest to dowód jego niedojrzałości, nieopanowania i egoistycznego – a więc będącego zaprzeczeniem miłości – nastawienia na branie, na własną przyjemność. Bywa i tak, że jego intencja jest jawnie zła. Chce osłabić odporność dziewczyny, „rozmiękczyć” ją, by tym łatwiej zaciągnąć do łóżka. Ileż tysięcy dziewcząt (bez żadnej przesady), naprawdę dobrych i przyzwoitych, wpadło w tę pułapkę! A przecież było tak cudownie, przyjemnie, tak wierzyła (bo chciała), że on ją prawdziwie kocha, że będą szczęśliwi do końca życia. Dla niej było jasne, że intencją pocałunków i ostatecznie pójścia do łóżka było przypieczętowanie przyszłego wspólnego życia, podczas gdy on nawet przez moment nie pomyślał o małżeństwie. Zresztą uczciwie wcale o nim nie wspominał. Choć zdarzają się i tacy łajdacy, co gorliwie zapewniają o małżeństwie, byleby się tylko zgodziła, a potem uciekają (nierzadko dopiero wówczas, gdy pocznie się dziecko). A wszystko zaczęło się tak pięknie, od pocałunku... 3. Czy pocałunek jest grzechem? - znaczenie Każdy gest człowieka coś wyraża, czyli jest znakiem czegoś. Znaczenie gestów jednak można całkowicie wypaczyć. Nawet tak jednoznacznego gestu jak podanie ręki na znak pokoju. Ot, choćby ściskając rękę tak mocno, by spowodować ból, a nawet krzywdę... Co ma oznaczać pocałunek? Ma być znakiem miłości jako daru czy znakiem egoizmu wyrażającego się chęcią brania? Pocałunek z miłości jest ukierunkowany na drugiego – wywyższa go, chce ubogacić, wyraża zachwyt i podziw dla kochanej osoby, stawia ją na piedestale. Jest pełen bezinteresownej czułości. Oczywiście tak całujący odczuwa wielką radość i przyjemność nie mającą żadnego wymiaru grzeszności. Każdy pewnie widział młodą matkę gorliwie obcałowującą swe niemowlę, nie omijającą żadnego „kawałka” jego ciała. Nikt rozsądny nawet nie pomyśli o grzeszności jej zachowania. Słowem dobry pocałunek niesie przyjemność obojgu, ubogaca, napełnia radością tak wielką, że usposabia do niesienia dobra, choćby całemu światu; otwiera na dobro, bo jest znakiem dobra – miłości. Pocałunek taki jest wówczas znakiem prawdziwym i uprawnionym. Widzimy więc, że to nie zażywana przyjemność czyni jakieś działanie złym. Przyjemność sama w sobie jest pomysłem Stwórcy, jest dobra, a nawet może być święta. Ma być to jednak przyjemność płynąca ze znaku prawdziwego, a nie fałszywego. Niestety, pocałunek może być również znakiem fałszywym, zaprzeczającym miłości. Dzieje się tak wówczas, gdy wynika z pożądliwości, egoistycznej chęci przeżycia przyjemnego doznania, bez liczenia się z drugą osobą, a nawet jej kosztem. Bywa i tak, że pocałunek ma jakby znaczenie zastępcze wobec pustki w relacji osobowej. Tak naprawdę nic ich nie łączy, nie mają sobie nic do powiedzenia, nie podziwiają wartości drugiej osoby, a jedynie potrafią z siebie nawzajem wykrzesać przyjemność przez pocałunki. Dla niej przyjemne jest myślenie o tym, jak on bardzo ją kocha (nawet gdy jest to ewidentnym oszukiwaniem siebie), dla niego najczęściej przyjemność wynika z napięcia seksualnego odczuwanego w ciele, konkretnie w narządach rozrodczych (tak, tak – narządy rozrodcze, a nie seksualne; to prawidłowa nazwa, jako że głównym ich zadaniem jest przekazywanie życia, a nie przeżywanie przyjemności seksualnej wyrwanej z kontekstu prokreacji). Taka sytuacja nie tylko nie sprzyja poznaniu, a wręcz blokuje możliwość poznania drugiego. To klasyczne „różowe okulary”, które nie pozwalają dostrzec wad, nawet tych widocznych gołym okiem dla całego otoczenia. Najczęściej dziewczyna broni wówczas jak lwica swego chłopaka, na którego się wszyscy „uwzięli”, a jak już nie da się go obronić, to naiwnie powtarza, że „jak się ożeni, to się odmieni”. Na pewno! Tylko w którą stronę?... Podobnie chłopak może lecieć na oślep jak ćma do płomienia świecy, dorabiając sobie najróżniejsze ideologie usprawiedliwiające ich czyny, a w gruncie rzeczy chodzi mu tylko o przyjemne doznanie. Taką sytuację ktoś żartobliwie określił: „nie mogli porozmawiać o ważnych sprawach, bo usta mieli zajęte”. Tyle że skutki bywają często tak tragiczne, że odchodzi ochota do żartów. Tak więc „rozrzut” znaczenia pocałunku może być ogromny. Od czystej, pięknej i ubogacającej, bezinteresownej czułości wyrażającej prawdziwą, głęboką miłość do brudnej, prymitywnej, płynącej z egoizmu i niedojrzałości niepohamowanej pożądliwości odzierającej drugiego z czystości, sprowadzającej jego ciało do roli przedmiotu dającego przyjemne doznania płynące z pobudzenia seksualnego. Wydaje się, że właśnie w głębokim rozumieniu pojęć „bezinteresowna czułość” i „egoistyczna pożądliwość” należy szukać odpowiedzi na pytanie, co oznacza pocałunek i tym samym, jaki on naprawdę jest. Chłopaku, dziewczyno, zastanów się – znakiem czego jest twój pocałunek? 4. Czy pocałunek jest grzechem? - skutek W Piśmie Świętym czytamy: „po owocach poznacie”. To bardzo cenna wskazówka dla oceny moralnej czynu. Może być przecież tak, że pocałunek był wynikiem najczystszych intencji, oznaczał prawdziwe przywiązanie, oddanie – miłość, przebiegał „muśnięciowo” i niewinnie, a jednak spowodował niezamierzoną reakcję, którą łatwo zmierzyć napięciem czy wręcz podnieceniem, pojawiającym się zwłaszcza w ciele chłopaka. Dzieje się tak bardzo często na początku znajomości nastolatków. O reakcji ciała w tym wypadku decyduje nie tyle siła bodźca wynikająca wprost z czynu, ile tzw. bodźce psychogenne, czyli wyobrażeniowe. Nadmiernie pobudzona wyobraźnia jest równie niebezpieczna, jak bezpośrednie gesty ciała. Czy niezamierzony, a jednak zaistniały skutek przesądza o tym, że działanie było grzeszne? Nie! Grzechem przecież nie może być (skądinąd prawidłowa i będąca objawem zdrowia) reakcja ciała. Sięgnijmy do katechizmu: „grzech jest to świadome i dobrowolne (...)”. Jeżeli „coś” nastąpiło niespodziewanie, zaskoczyło i było nie do przewidzenia (mamy wszakże rozum i pewne rzeczy potrafimy przewidzieć), trudno doszukiwać się w tym „czymś” zła moralnego. Ale uwaga! Następnym razem nie możemy już powiedzieć, że nie wiedzieliśmy, i wówczas pojawia się odpowiedzialność za stwarzanie okoliczności, które jak wiadomo z wcześniejszego doświadczenia, mogą przynieść niezamierzony skutek. Chłopaku i dziewczyno, zastanówcie się uczciwie – jaki jest skutek waszego pocałunku? 5. Czy pocałunek jest grzechem? - niebezpieczna siła pobudzenia Tu znowu przypomina się arcymądre katechizmowe zalecenie unikania okazji do grzechu i Pawłowe: „kto stoi, niech baczy, by nie upadł”. Wielu młodych ludzi powtarza: „nasza bliskość jest co prawda bardzo intymna, lecz my dobrze znamy granicę, której na pewno nie przekroczymy”. Iluż to jednak dobrych, wrażliwych młodych ludzi, mimo powyższych deklaracji, wchodząc na ścieżkę pobudzenia seksualnego, pogubiło się kompletnie, nie wiedząc nawet, jak i kiedy. Tu działają ogromne siły i rozsądek podpowiada, by ich nie lekceważyć. Skoro tylu się pogubiło, rozumna pokora nakazuje ostrożność zamiast buńczucznego zadufania we własne siły, w swoją doskonałość. Ktoś porównał budowanie pobudzenia seksualnego do wchodzenia na stopnie zjeżdżalni na placu zabaw. Wchodzi się pomalutku, lecz kiedy nagle zaczyna się zjeżdżać, wtedy żadna siła nie jest w stanie powstrzymać jazdy w dół. Każde pojawiające się napięcie seksualne powinno być ostrzeżeniem: „Uwaga, gesty wchodzą w fazę niebezpieczną. Wycofaj się!”. Możliwość pogubienia się i stracenia kontroli nie jest jedyną przyczyną, dla której nie należy wkraczać na ścieżkę pobudzenia seksualnego bez „słusznego powodu”. (Przy czym dodać należy, że jedynym „słusznym powodem” jest bezpośrednie przygotowanie do współżycia małżeńskiego). Drugą, równie ważną przyczyną, by nie wchodzić na ścieżkę pobudzeń, jest utrwalanie się stereotypu przeżywania doznania seksualnego w niewłaściwym kontekście. Następuje wówczas deformacja konstrukcji psychoseksualnej, ważnego składnika osobowości. I znowu jedynym właściwym – i tym samym pozytywnie budującym osoby i ich więź – kontekstem pobudzenia jest współżycie pary małżeńskiej. Jeżeli jedynym miejscem, w którym pobudzenie seksualne jest dobrem, jest łoże małżeńskie, to świadome uruchamianie go w innych okolicznościach jest wykroczeniem przeciwko przykazaniu „nie cudzołóż”. Chłopaku i dziewczyno, nie igrajcie z siłą pobudzenia seksualnego! 6. Czy pocałunek jest grzechem? - przyjemność seksualna a pobudzenie seksualne Wziąć ślub czy tylko razem zamieszkać? Na koniec jeszcze jedno dopowiedzenie. Poruszamy się po terenie delikatnym – powiedziałbym subtelnym – i bardzo łatwo o nieporozumienie ze względu na nieprecyzyjność i wieloznaczność języka, którym się posługujemy. Pragnę zatem rozróżnić pojęcia „przyjemność seksualna” i „pobudzenie seksualne”. Pobudzenie jest stanem fizjologicznym zdrowego organizmu obawiającym się: napięciem („wyczuwam istnienie” narządów rozrodczych), podnieceniem (gotowość narządów rozrodczych do działania), który prawidłowo kończy się działaniem płciowym (wytrysk nasienia męża do dróg rodnych żony). Tymczasem przyjemność seksualna jest pojęciem dużo szerszym. Seks to po polsku płeć. Każda komórka ciała człowieka jest oznaczona, ktoś powiedział – stygmatyzowana – płcią, męską lub kobiecą. Wszystko, co robimy, jest zatem „płciowe”. Czerpanie naturalnej przyjemności z wzajemnej atrakcyjności, wręcz ze swoistego przyciągania płci, nie musi mieć nic wspólnego z jakimkolwiek pobudzeniem seksualnym w rozumieniu wyjaśnionym powyżej. Mężczyźni chcą imponować kobietom, chcą być podziwiani przez nie (mężczyzna długo pozostaje pod wrażeniem... jakie zrobił na kobiecie). Kobiety pragną się podobać mężczyznom (mimo że niektóre mówią, a nawet myślą, że się stroją i upiększają dla samych siebie). Pewien stary zakonnik ze skruchą wyznał, że zawsze wolał rozmawiać z kobietą młodą i piękną niż ze starą i brzydką. W cieszeniu się naturalną atrakcyjnością w kontaktach z drugą płcią nie ma niczego złego. A przecież przyjemność tę można nazwać „seksualną”, bo jej źródłem są różnice płci. W tym rozumieniu chłopak i dziewczyna „chodzący” ze sobą mogą czerpać ogrom radości i przyjemności seksualnych płynących z atrakcyjności wzajemnej różnych płci (tylko proszę nie wyrywać tego zdania z kontekstu, bo mogłoby być opacznie zrozumiane). Chłopaku i dziewczyno, zastanówcie się uczciwie – czy wasz pocałunek rodzi przyjemność czystą czy nieczyste pobudzenie seksualne? Czy pocałunek jest grzechem? - odpowiedzi na listy „Szanowna Redakcjo! Po przeczytaniu w numerze 4-2003 Miłujcie się! artykułu Z pozycji Taty (2) ogarnęły mnie wątpliwości. Jestem osobą młodą, będącą właśnie na etapie poszukiwania odpowiedzi na pytania, jakie zadała Daisy. W tej chwili uczę się w katolickiej szkole i rozumiem oraz popieram wszystkie odpowiedzi Taty, ale zaciekawiło mnie pytanie Daisy: »(...) Czy namiętny pocałunek, który jest dawaniem przyjemności drugiej osobie, a nie namawianiem do stosunku, jest grzechem?«. Tato nie daje jednoznacznej odpowiedzi (»tak« lub »nie«), lecz z jego wypowiedzi wynika, że całowanie się z chłopakiem jest czymś raczej negatywnym, czymś, czego Kościół nie popiera. Bardzo mnie to zdziwiło, gdyż takiej odpowiedzi jeszcze nie usłyszałam z ust księdza (a nie wiem, kto ukrywa się pod pseudonimem Tato). Pamiętam dobrze, że gdy byłam w podstawówce, ksiądz zapytany o kwestię całowania się z chłopakiem, odpowiedział, że nie jest to grzechem, ale może prowadzić do seksu, który jest już czynem złym. Jeszcze dwukrotnie słyszałam, jak księża byli o to pytani – jeden z nich stwierdził, że nie jest to grzech, a drugi, że wszystko należy robić z umiarem. Do tej pory byłam więc przekonana, że całowanie się jest w porządku. Dzisiaj trudno wyobrazić sobie pary, które w ogóle się nie całują. Czy wszyscy ci młodzi ludzie postępują źle? Więc do jakich kontaktów mogą ograniczyć się młodzi, by pozostać w zgodzie ze swoją wiarą? Rozumiem, że nie w każdym przypadku da się jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie, ale mnie – i myślę, że wielu młodym ludziom – trudno jest podjąć decyzję we własnym sumieniu, zwłaszcza że chyba nawet księża nie są w tej sprawie zgodni. Młodzi księża lub ci, którzy na co dzień pracują z młodzieżą, zazwyczaj nie negują całowania się młodych ludzi... Zarówno ja, jak i mój chłopak jesteśmy osobami wierzącymi, w tygodniu uczestniczymy we Mszy św., regularnie przystępujemy do spowiedzi i do Komunii św., należymy do katolickich organizacji młodzieżowych i bardzo zależy nam na odpowiedzi na to pytanie”. Beatka Droga Beatko! Po pierwsze wyjaśniam, że pod pseudonimem Tato „ukrywa” się nie ksiądz, ale mąż i ojciec dzieci będących mniej więcej w Twoim wieku. Tu nie jest ważne nazwisko, lecz pozycja ojcowska, z której, najuczciwiej jak tylko potrafię, próbuję odpowiadać na pytania i problemy. Mam nadzieję, że zrozumiałaś dokładnie moją odpowiedź. Inaczej mówiąc, wierzę, że emocje nie odebrały Ci możliwości zrozumienia tego, co napisałem. Wiem, że odpowiedź jest trudna, wymagająca i nie do końca po myśli przeciętnego młodego człowieka. (Dla mnie z listu jasno wynika, że nie jesteś przeciętną młodą osobą. Tym samym należy Ci stawiać ponadprzeciętne wymagania). Spróbuj zrozumieć – albo chociaż uwierzyć – że zadaniem ojca jest wytyczanie jasnej, czytelnej drogi, a nie przypodobanie się dziecku. Jeżeli jednak mówię Ci rzeczy tak trudne, to po pierwsze wierzę, więcej – wiem z doświadczenia, że można je wprowadzać w życie, a po drugie ufam, że stać Cię na to. Zrozum również moją naturalną obawę, że niepokoję się o „córeczkę”, która nie do końca rozumie zagrożenie, jakie niosą namiętne pocałunki z chłopakiem. Też kiedyś byłem w Twoim wieku i pamiętam, ile było wśród rówieśników dramatów, u których podstaw leżała ufność w swoje siły i naiwna pewność, że nic im nie grozi. A czasy były naprawdę inne, pod tym względem znacznie bezpieczniejsze. Zatem pozwól mi, Beatko, troszczyć się o Ciebie. Tu nie tyko chodzi o to, byś nie została ciężko poraniona, ale o to, by Wasza znajomość była dla Was obojga budująca, była drogą do świętości, byście kiedyś mogli swoim dzieciom stawiać za wzór przebieg Waszej znajomości. Wierzę, że wygracie Wasz czas przygotowania do małżeństwa. Trzymajcie się – Boga i Jego wskazówek. Tato „Jestem 17-letnią dziewczyną i często zastanawiam się nad sytuacjami, o których nie myślą moi rówieśnicy. (...) Najważniejszym moim hasłem życiowym jest: »Niech będzie, jak Ty chcesz, Panie, nie jak ja chcę«. Staram się żyć dobrze, ale – jak u każdego – nie zawsze te starania coś przynoszą. (...) Mam kolegę, którego znam 2 lata. Nasza znajomość się rozwijała. Byliśmy w stosunkach koleżeńskich, przyjacielskich, aż w końcu zaczęliśmy ze sobą chodzić. To całe »chodzenie« zapoczątkował pocałunek; wtedy wiedziałam (poczułam), że naprawdę chcę z nim być. I w tym momencie pragnę zadać moje pytanie: Czy całowanie się jest grzechem?! Chłopak, dziewczyna i pocałunek – czy to coś złego? Co do współżycia, o tym nie było i nie ma mowy. Chcę zachować czystość przed ślubem. Pytanie o pocałunki zaczęło mnie męczyć, od kiedy mój chłopak (obecnie eks) opowiedział mi o pewnej lekcji religii. Zapytany anonimowo o to, czy całowanie się z dziewczyną jest grzechem, ksiądz odpowiedział, że tak. W pierwszej chwili wydało mi się to śmieszne, bo dlaczego całowanie miałoby być złe, jeżeli nikt o tym nie mówi? Jeszcze nie słyszałam, żeby ksiądz wspomniał coś o tym na kazaniu. Jest na świecie tyle par (wcale nie małżeńskich, a choćby narzeczeńskie), które się całują i które pewnie bardzo by się zdziwiły, gdyby ktoś im powiedział, że to grzech. Czy ksiądz im coś mówi, widząc, jak się całują? Chyba nie... Mniej więcej tak to sobie tłumaczyłam. Nie chciałam jednak popełniać świadomego grzechu i zaczęłam drążyć. Weszłam na jedną z katolickich stron internetowych, bo chciałam znaleźć jakiegoś kapłana, który by mi tę sprawę wyjaśnił. Czat jeszcze nie działał, ale zadałam swoje pytanie. Kilka dni później dostałam odpowiedź, a raczej odesłanie do katechezy umieszczonej na jeszcze innej stronie. Temat poświęcony był pocałunkom. Przebiłam się przez pocałunki »matka – dziecko«, koleżeńskie itd., i w końcu znalazłam to, co mnie interesowało. Wyszło na to, że pocałunki »chłopak – dziewczyna« są jednak grzechem. Jak tylko spotkałam się z moim chłopakiem, powiedziałam mu o tym i zakończyłam »fazę pocałunków«. Mimo złego humoru jakoś to zaakceptował. Niestety, powoli nasze uczucie zaczęło słabnąć. Nie kłóciliśmy się, ale coraz mniej rozmawialiśmy. To mnie bardzo męczyło. Wypomniałam mu, że mieliśmy rozwijać nasze uczucie, a do tego potrzebne są rozmowy. Niestety (a może jednak »stety«), przyszedł moment, w którym ze mną zerwał. Początkowo bardzo to przeżywałam, jednak z biegiem czasu dochodzę do wniosku, że chyba wszystko, co się dzieje, jest potrzebne i ma jakiś cel. Każde cierpienie i każda porażka czegoś nas uczy. Nawet to rozstanie było potrzebne. Wiele jeszcze nad tym myślałam i starałam się znaleźć przyczyny tego zerwania. Myślę, że jego powodem, może nawet nie do końca uświadomionym, była moja decyzja o zaprzestaniu okazywania sobie uczuć w formie pocałunków. (...) Mam jeszcze jedno pytanie – jeżeli całowanie się jest złe, to przytulanie się itp. pewnie też, a w czym takim razie różni się przyjaźń od chodzenia? (...)”. J. No Droga J. No! Bardzo dziękuję za Twój list. Szczerze cieszę się Twoim przywiązaniem do Boga i ufnością Mu okazywaną. W Twoim liście jest wiele ciekawych wątków, lecz tym razem odniosę się tylko do tych związanych z całowaniem. Piszesz: „nasze chodzenie zapoczątkował pocałunek, wtedy wiedziałam (poczułam)”. Podziwiam Twoją niezawodną intuicję: to, że po słowie „wiedziałam” piszesz od razu „poczułam” – bo rzeczywiście pocałunek nie daje żadnej wiedzy, a jedynie uruchamia czucie. Silne odczucia mogą zafałszować prawdziwy obraz drugiej osoby i relacji z nią. Związek budowany jedynie na uczuciach to domek z kart, bańka mydlana. Zauważ, że gdy zakończyłaś fazę pocałunków, uczucie osłabło, coraz mniej rozmawialiście – bo prawdopodobnie nie było o czym. Nie byliście zainteresowani sobą. Osoby kochające się i zachwycone wartością kochanej osoby mają zawsze tysiące spraw do omówienia i... ciągle za mało czasu. Wszystko, co dotyczy ukochanej (ukochanego), jest ciekawe, interesujące, godne poznania. Jak widzisz, w Twoim wypadku tak nie było, zatem całe szczęście, że tamta znajomość skończyła się bez głębszych ran. To nie był chłopak dla Ciebie. Gdybyście nie przerwali fazy pocałunków, to może dwie obce, nie zainteresowane sobą nawzajem osoby doszłyby aż do ślubu na sztucznie podtrzymywanych przyjemnych emocjach płynących z bliskości cielesnej. A potem całe życie pełne... pustki. Twoje zdanie, że wszystko, co się dzieje, jest potrzebne i ma cel, ogromnie mnie cieszy. Wierzę, że doświadczenia życia będziesz potrafiła dobrze wykorzystać, żyjąc coraz piękniej i mądrzej. Mam nadzieję, że na końcowe pytanie z Twego listu o przytulenie się itp. znalazłaś odpowiedź w pierwszej, ogólnej, części mojego pisania. Przytulenie, podobnie jak pocałunek, może być dobre (gdy jest czyste, obdarza, czyli wynika z miłości – wyraża bezinteresowną czułość) lub złe (gdy jest nieczyste – odziera, wynika z pożądliwości). Zawsze na klasyfikację moralną wpływ zasadniczy będzie miała wewnętrzna treść czynu. Pomocne może być rozpoznanie intencji, znaczenia, przebiegu i skutków danego czynu. Co do różnicy między przyjaźnią a „chodzeniem”, to nie każda przyjaźń musi kończyć się „chodzeniem”. „Chodzenie” poważnie potraktowane należałoby rozumieć jako rozeznanie i poznanie siebie pod kątem małżeństwa. Końcowa faza „chodzenia” to narzeczeństwo, które powinno być ostatecznym czasem rozeznania i podjęcia decyzji o małżeństwie. Niestety, narzeczeństwo „wyszło z mody”, a szkoda, bo to ważny i potrzebny etap. Wracając do „chodzenia”, to ostrzegam, że są bardzo niebezpieczne, choć modne zabawy w chodzenie dla... chodzenia, dla pochwalenia się przed koleżankami (kolegami), dla poprawienia sobie samopoczucia, dla... sportu. Pewnie, by uniknąć niebezpiecznej przypadkowości w wyborze współmałżonka, lepszą drogą byłoby przechodzenie od wstępnego zaprzyjaźnienia się do „chodzenia”. Dopuszczam jednak myśl (trochę karkołomną), że „chodzenie rozpoczęte porywem serca” przeradza się w przyjaźń, tak potrzebną w prawdziwej miłości. Jednak „chodzenie” bez zaprzyjaźniania się to szczeniacka i, powtarzam, życiowo bardzo niebezpieczna zabawa. Gorąco przed nią przestrzegam. Jesteś bardzo młoda. Spotkasz jeszcze wielu chłopaków i mężczyzn, z których jeden zapewne zostanie Twoim mężem. Oby to był ten najwartościowszy, najlepszy z możliwych mąż i ojciec Twoich – Waszych – dzieci. Obyś Go „nie przegapiła” i nie związała się z innym, który celowo (lub nie) zagrał na Twoich uczuciach. Na koniec dam Ci mądrą radę: poznając nowego chłopaka i czując, że coś z tego może być, zadaj sobie pytanie: „czy chciałabym w przyszłości mieć takiego syna jak on?”. Jeżeli absolutnie nie, uciekaj od niego czym prędzej! Jeżeli tak (lub choćby tylko „chyba tak”), zainteresuj się nim poważnie. Może to ten najlepszy, przeznaczony dla Ciebie przez Boga samego. Nadal kochaj Boga, ufaj Mu i szanuj siebie, a wygrasz swe życie (również wieczne).Miłujcie się, 5/2003
Z katolickiego punktu widzenia uczucia są neutralne moralnie. Grzechem może okazać się dopiero działanie, które podejmujemy pod ich wpływem. Uczucia są więc moralnie dobre, gdy przyczyniają się do dobrego działania; w przeciwnym razie są moralnie złe. Postawienie sprawy w ten sposób prowadzi do wniosku, że spośród katalogu
Czernin Przyjaciel forum Posty: 72 Rejestracja: 27-04-14, 21:46 Lokalizacja: Polska, Mazowieckie Stosunek oralny, analny. Witam, zastanawia mnie to czy Kościół jest przeciwny takim stosunkom, i innym zabawom typu mineta. Czy jest wobec tego obojętny, czyli jak zrobisz tak zrobisz, ale grzechu nie masz. Sam nie wiem jak o tym myśleć, ale uważam że może być to grzech, ponieważ ludzie ciało zostało użyte w nieodpowiedni sposób, i nie jest to godne dla chrześcijan. Jak myślicie, czy jest jakaś wzmianka o tym w Biblii? Ostatnio zmieniony 07-07-14, 19:54 przez Czernin, łącznie zmieniany 1 raz. Jeśli nie będziesz umiał myśleć, to świat pomyśli za Ciebie. Marek MRB Administrator Posty: 1320 Rejestracja: 22-03-11, 00:44 Lokalizacja: Gdynia Kontakt: Post autor: Marek MRB » 07-07-14, 20:49 Jest - generalnie - jedna zasada ogólna i jedna szczególna (oczywiście, jeśli mówimy o małżeństwie, o grzechu pozaślubnym tu nie piszę). Generalna jest taka, że współmałżonek nie może być jedynie "narzędziem" seksu, akt małżeński jest spotkaniem międzyosobowym. Z tego wynika iż musi to przebiegać w sposób godny. Zasada szczegółowa mówi o coitus - czyli tym, że wytrysk powinien nastąpić "na swoim miejscu" (tj. w pochwie). Co do gry wstępnej - tu jest duża swoboda, ale z zachowaniem dobrego smaku. pozdrawiam serdecznie Marek RECEPTĄ NA AKTYWNĄ ROLĘ KOŚCIOŁA, JAKĄ MA ON DO SPEŁNIENIA, NIE JEST JEGO REFORMA, DO CZEGO WZYWAŁY KOŚCIOŁY PROTESTANCKIE, ALE POSŁUSZEŃSTWO, DO CZEGO WZYWAŁ KOŚCIÓŁ WCZESNOCHRZEŚCIJAŃSKI Czernin Przyjaciel forum Posty: 72 Rejestracja: 27-04-14, 21:46 Lokalizacja: Polska, Mazowieckie Post autor: Czernin » 07-07-14, 22:11 Tak też myślałem, dzięki za odpowiedź. Jeśli nie będziesz umiał myśleć, to świat pomyśli za Ciebie. Poet of de Fall Przyjaciel forum Posty: 290 Rejestracja: 26-07-12, 20:32 Lokalizacja: Warsaw Post autor: Poet of de Fall » 08-07-14, 15:18 Seks analny jest jednym z czterech grzechów wołających o pomstę do nieba. Natomiast seks oralny jest jak najbardziej MRB pisze:Zasada szczegółowa mówi o coitus - czyli tym, że wytrysk powinien nastąpić "na swoim miejscu" (tj. w pochwie). Warto jeszcze dodać, że wytrysk w pochwie MUSI nastąpić jeżeli rozpoczęto już jakieś czynności seksualne. Marek MRB Administrator Posty: 1320 Rejestracja: 22-03-11, 00:44 Lokalizacja: Gdynia Kontakt: Post autor: Marek MRB » 08-07-14, 18:25 Poet of de Fall pisze:Seks analny jest jednym z czterech grzechów wołających o pomstę do nieba. Natomiast seks oralny jest jak najbardziej za dopowiedzenie. (Ggrzechy wołające o pomstę do Nieba: 1. Umyślne zabójstwo 2. Grzech sodomski 3. Uciskanie ubogich, wdów i sierot 4. Zatrzymywanie zapłaty sługom i robotnikom). W języku angielskim ma sodomia ma bezpośrednio takie znaczenie (w polskim ma raczej znaczenie zoofilii), a w katechizmie oznacza po prostu grzechy rozwiązłości MRB pisze:Zasada szczegółowa mówi o coitus - czyli tym, że wytrysk powinien nastąpić "na swoim miejscu" (tj. w pochwie). Warto jeszcze dodać, że wytrysk w pochwie MUSI nastąpić jeżeli rozpoczęto już jakieś czynności seksualne.[/quote]Nie bardzo rozumiem... Możesz rozwinąć? pozdrawiam serdecznie Marek RECEPTĄ NA AKTYWNĄ ROLĘ KOŚCIOŁA, JAKĄ MA ON DO SPEŁNIENIA, NIE JEST JEGO REFORMA, DO CZEGO WZYWAŁY KOŚCIOŁY PROTESTANCKIE, ALE POSŁUSZEŃSTWO, DO CZEGO WZYWAŁ KOŚCIÓŁ WCZESNOCHRZEŚCIJAŃSKI Poet of de Fall Przyjaciel forum Posty: 290 Rejestracja: 26-07-12, 20:32 Lokalizacja: Warsaw Post autor: Poet of de Fall » 08-07-14, 18:34 Marek MRB pisze:w katechizmie oznacza po prostu grzechy rozwiązłości zmienia postać rzeczy. To by oznaczało, że seks analny nie jest MRB pisze:Nie bardzo rozumiem... Możesz rozwinąć?To znaczy, że wytrysk w pochwie "legitymizuje" seks. Jeżeli kochałeś się z żoną, ale celowo nie doszedłeś w jej pochwie, to popełniłeś grzech. Ostatnio zmieniony 08-07-14, 18:36 przez Poet of de Fall, łącznie zmieniany 1 raz. Marek MRB Administrator Posty: 1320 Rejestracja: 22-03-11, 00:44 Lokalizacja: Gdynia Kontakt: Post autor: Marek MRB » 08-07-14, 20:05 Poet of de Fall pisze:Marek MRB pisze:w katechizmie oznacza po prostu grzechy rozwiązłości zmienia postać rzeczy. To by oznaczało, że seks analny nie jest wiem co do seksu analnego, ale nie widzę tu wynikania upoważniającego do tego wniosku. Chyba jednak pierwotnie miałeś rację z niedopuszczalnością seksu analnego... Marek MRB pisze:Nie bardzo rozumiem... Możesz rozwinąć?To znaczy, że wytrysk w pochwie "legitymizuje" seks. Jeżeli kochałeś się z żoną, ale celowo nie doszedłeś w jej pochwie, to popełniłeś że po prostu grzech jest wówczas, gdy doszedłeś gdzie indziej (świadomie). pozdrawiam serdecznie Marek RECEPTĄ NA AKTYWNĄ ROLĘ KOŚCIOŁA, JAKĄ MA ON DO SPEŁNIENIA, NIE JEST JEGO REFORMA, DO CZEGO WZYWAŁY KOŚCIOŁY PROTESTANCKIE, ALE POSŁUSZEŃSTWO, DO CZEGO WZYWAŁ KOŚCIÓŁ WCZESNOCHRZEŚCIJAŃSKI Poet of de Fall Przyjaciel forum Posty: 290 Rejestracja: 26-07-12, 20:32 Lokalizacja: Warsaw Post autor: Poet of de Fall » 09-07-14, 14:20 Marek MRB pisze:Sądzę że po prostu grzech jest wówczas, gdy doszedłeś gdzie indziej (świadomie).Jestem na 99% przekonany, że się mylisz. W katolicyzmie seks jest nierozerwalnie połączony z zapłodnieniem, albo przynajmniej jego możliwością. Wytrysk w pochwie jest kulminacją aktu tworzenia nowego życia i jest elementem obowiązkowym, który "legalizuje" seks, a jak chyba wiesz seks dla samej przyjemności z wykluczeniem możliwości zapłodnienia jest zakazany. Chyba się zgadzasz, że stosunek przerywany jest grzechem, prawda? Dlatego nie możecie z żoną po prostu popieścić się oralnie/manualnie i pójść potem spać. Trzeba dokończyć co się zaczęło. Ostatnio zmieniony 09-07-14, 14:21 przez Poet of de Fall, łącznie zmieniany 1 raz. mikalosz Przyjaciel forum Posty: 93 Rejestracja: 07-02-14, 13:45 Lokalizacja: Kocham Cie !! Moja ojczyzna w Niebie. Post autor: mikalosz » 09-07-14, 19:13 czytajac was zrozumiałem ze plemnik grzeszy jak nie wtrafi tam gdzie powinien. lepiej nie edukowac sie na forum... bo móżg można se zwichnać ;) Ostatnio zmieniony 09-07-14, 19:15 przez mikalosz, łącznie zmieniany 1 raz. kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie, ten Mi jest bratem, siostrą i matką..... Poet of de Fall Przyjaciel forum Posty: 290 Rejestracja: 26-07-12, 20:32 Lokalizacja: Warsaw Post autor: Poet of de Fall » 09-07-14, 19:22 mikalosz pisze:czytajac was zrozumiałem ze plemnik grzeszy jak nie wtrafi tam gdzie jeszcze raz:Poet of the Fall pisze:Jeżeli kochałeś się z żoną, ale celowonie doszedłeś w jej pochwie, to popełniłeś grzech. Ostatnio zmieniony 09-07-14, 19:23 przez Poet of de Fall, łącznie zmieniany 1 raz. mikalosz Przyjaciel forum Posty: 93 Rejestracja: 07-02-14, 13:45 Lokalizacja: Kocham Cie !! Moja ojczyzna w Niebie. Post autor: mikalosz » 09-07-14, 19:28 Poet of de Fall, a masz gddzies oficjala wersje swoich teori spisana przez biskupa/papierza ? z kad czepiresz woja wiedze ? czy słyszałęs to najakis rekolekcjach ( w co wątpie) kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie, ten Mi jest bratem, siostrą i matką..... mikalosz Przyjaciel forum Posty: 93 Rejestracja: 07-02-14, 13:45 Lokalizacja: Kocham Cie !! Moja ojczyzna w Niebie. Post autor: mikalosz » 09-07-14, 19:31 Poet of de Fall, generalnie mi kiedys ksiadz tez powiedział ze powinno sie zone karmic plemnikami bo maja duzo witamin i ze jak sie tego nie robi to grzech, wiec morzesz miec racje.....i pewnie jest cos na rzeczy. pytam tylko z ciekawosci gdzie te tezy sa zapisane. kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie, ten Mi jest bratem, siostrą i matką..... Poet of de Fall Przyjaciel forum Posty: 290 Rejestracja: 26-07-12, 20:32 Lokalizacja: Warsaw Post autor: Poet of de Fall » 09-07-14, 21:55 mikalosz pisze:Poet of de Fall, a masz gddzies oficjala wersje swoich teori spisana przez biskupa/papierza ?Wątpię aby w ogóle istniała jakaś spisana instrukcja dotycząca tej kwestii. Ja swoje tezy oparłem m. in. na treściach publikowanych przez zakonnika Ksawerego Knotza, który parę lat temu zaistniał w mediach jako specjalista od seksu "po katolicku". Nikt z duchowieństwa nie wszedł z nim w publiczną polemikę, ani nie zanegował głoszonych przez niego instrukcji, więc założyłem, że są one zgodne z doktryną katolicką. Marek MRB Administrator Posty: 1320 Rejestracja: 22-03-11, 00:44 Lokalizacja: Gdynia Kontakt: Post autor: Marek MRB » 10-07-14, 00:29 Poet of de Fall pisze:Marek MRB pisze:Sądzę że po prostu grzech jest wówczas, gdy doszedłeś gdzie indziej (świadomie).Jestem na 99% przekonany, że się mylisz. W katolicyzmie seks jest nierozerwalnie połączony z zapłodnieniem, albo przynajmniej jego możliwością. Wytrysk w pochwie jest kulminacją aktu tworzenia nowego życia i jest elementem obowiązkowym, który "legalizuje" seks, a jak chyba wiesz seks dla samej przyjemności z wykluczeniem możliwości zapłodnienia jest zakazany. Chyba się zgadzasz, że stosunek przerywany jest grzechem, prawda? Dlatego nie możecie z żoną po prostu popieścić się oralnie/manualnie i pójść potem spać. Trzeba dokończyć co się może masz rację,ale głowy to bym nie dał (inna rzecz że sama koncepcja popieszczenia się bez dojścia jest dość teoretyczne) @mikalosz - zachowanie obu warunków (miłości i nie blokowania płodności) jest niemal w każdym dokumencie Kościoła dotyczącym tych kwestii. Moge spytać, co na ten temat przeczytałeś? pozdrawiam serdecznie Marek RECEPTĄ NA AKTYWNĄ ROLĘ KOŚCIOŁA, JAKĄ MA ON DO SPEŁNIENIA, NIE JEST JEGO REFORMA, DO CZEGO WZYWAŁY KOŚCIOŁY PROTESTANCKIE, ALE POSŁUSZEŃSTWO, DO CZEGO WZYWAŁ KOŚCIÓŁ WCZESNOCHRZEŚCIJAŃSKI Twin Przyjaciel forum Posty: 1412 Rejestracja: 30-10-10, 06:48 Lokalizacja: Kraków Post autor: Twin » 26-07-14, 13:30 Poet of de Fall pisze: Ja swoje tezy oparłem m. in. na treściach publikowanych przez zakonnika Ksawerego Knotza, który parę lat temu zaistniał w mediach jako specjalista od seksu "po katolicku". Nikt z duchowieństwa nie wszedł z nim w publiczną polemikę, ani nie zanegował głoszonych przez niego instrukcji, więc założyłem, że są one zgodne z doktryną katolicką. Chyba nie można powiedzieć, że nikt z duchownych z o. Knotzem nie polemizuje: Chrześcijanie to światło świata - pod warunkiem, że są podłączeni do sieci.
Sam fakt czy wytrysk nastąpił czy nie, to sprawa marginalna. Powyższe uwagi dotyczą grzechu nieczystości, w kontaktach pozamałżeńskich. W małżeństwie grzechem jest ejakulacja w sytuacji innej niż przy normalnym stosunku (czyli w pochwie).
Znany i bardzo sympatyczny komik amerykański Bill Cosby opisuje w swoich wspomnieniach, jak pewnego dnia - będąc nastoletnim chłopcem - po obudzeniu się niespodziewanie stwierdził, że całe jego prześcieradło jest mokre! Przerażony i zawstydzony próbował jakoś zatuszować tę przykrą dla siebie sytuację, co stało się powodem różnego rodzaju perypetii, które opisuje z dużym humorem. Podobne zdarzenie staje się udziałem wszystkich dorastających chłopców. I z reguły - tak jak u Billa Cosbiego - sytuacja ta powoduje zmieszanie i zawstydzenie, bo zazwyczaj nikt młodego chłopaka na nią nie przygotowuje. Tymczasem, jak wiemy dobrze, polucje czyli nieświadome wytryski nasienia są normalnym zjawiskiem u dorastających chłopców i u młodych mężczyzn, szczególnie jeśli nie żyjąc w małżeństwie nie prowadzą życia płciowego. Chciałbym kilka zdań poświęcić temu - nie wiadomo dlaczego - wstydliwemu tematowi, rozważając szczególnie, czy zjawisko to może mieć coś wspólnego z grzechem. Jakie są przyczyny polucji? Otóż w męskich narządach płciowych trwa nieustanna produkcja plemników (w ciągu minuty powstaje około 500 plemników). Plemniki te do chwili rozpoczęcia współżycia płciowego w małżeństwie do niczego nie są potrzebne, ich nadmiar musi być usuwany. I właśnie polucja jest drogą usuwania nadmiaru plemników (plemniki są też wydalane z organizmu przy okazji oddawania moczu). Polucja może mieć miejsce w czasie snu (tak dzieje się najczęściej), może też zdarzyć się na jawie. W czasie snu polucja następuje z czysto naturalnych przyczyn, jako pewien sposób odprężenia fizjologicznego i psychicznego. Z reguły towarzyszą jej marzenia i sny o treści zmysłowej. Może mieć miejsce jeden, dwa razy w tygodniu. Gdyby zdarzała się częściej, może być przejawem jakiegoś stanu chorobowego, wymaga więc konsultacji lekarskiej. Niezamierzona polucja może również zdarzać się na jawie. Odbywa się wówczas na zasadzie czysto fizjologicznego odruchu. Może być wywołana nawet przez drobne przyczyny. Bywa też stanem chorobliwym, zdarzającym się na skutek osłabienia organizmu. Polucja jest najlepszym świadectwem tego, że nieprawdziwe są twierdzenia, jakoby mężczyzna musiał prowadzić życie seksualne, bo inaczej "nadmiar spermy uderzy mu do głowy". W organizmie nie ma "nadmiaru spermy" - nadmiar jest usuwany w drodze polucji. Czy polucja może być grzechem? Jeśli odbywa się w sposób naturalny - jako niezależny od woli człowieka wytrysk nasienia, nie może być grzechem. To przecież sama natura człowieka (stworzona przez Boga!) przewiduje taką drogę usuwania nadmiaru nasienia. Niezależnie od tego trzeba stwierdzić, że grzechem jest tylko to, czego pragniemy lub na co się godzimy. Niezamierzona, świadomie niczym nie sprowokowana polucja nigdy więc nie będzie grzechem. Nie są grzechem również sny i obrazy (mimo ich niekiedy erotycznego charakteru), jakie się łączą z tym przeżyciem - są one naturalnym tłem polucji wynikającym z silnego powiązania sfery płciowej z funkcjami mózgu, zwłaszcza wyobraźni. Mogą być jednak sytuacje, gdy polucja jest w jakiś sposób sprowokowana. Jeśli ktoś prowokuje polucję świadomie jej pragnąc, jest to bardzo poważne wykroczenie moralne - właśnie dlatego, że wykracza przeciw naturze w bardzo ważnej sferze życia ludzkiego. Gdy owo prowokowanie polucji następuje przez drażnienie narządów płciowych mamy do czynienia z masturbacją. O tym, że jest ona grzechem, wszyscy raczej wiedzą. Warto jednak zauważyć, że prowokowanie polucji może dziać się również w inny sposób - np. przez świadome prowokujące wyobrażenia, podniecającą lekturę czy rozmowę. W każdej takiej sytuacji - jeśli owe wyobrażenia, lektura czy rozmowa mają miejsce specjalnie po to aby wywołać polucję - mamy do czynienia z grzechem ciężkim. Nieco inaczej jest, gdy polucja następuje wskutek złej lektury, obrazu, nieskromnych myśli czy rozmów, jednak podjęto je nie w celu wywołania polucji, a zdarzyła się ona niejako "przy okazji". Grzeszna jest wówczas oczywiście już sama lektura, rozmowa czy wyobrażenia. Zaś to, czy mamy do czynienia z grzechem ciężkim jest kwestią indywidualną - zależy od tego, jaka jest owa przyczyna polucji oraz od tego, na ile jest się świadomym, że polucja może mieć miejsce. Nie ma więc powodu, by przejmować się zdarzającymi się nieświadomymi nocnymi czy dziennymi polucjami - są one normalnym zjawiskiem u płci męskiej w pewnym wieku. Nie wolno natomiast świadomie polucji prowokować, nie wolno również dopuszczać lektur, obrazów, myśli czy rozmów, które mogą polucję spowodować. Krzysztof Jankowiak Artykuł pochodzi z pisma formacyjnego Ruchu Światło-Życie "Wieczernik"
Odpowiem zatem jednoznacznie na pytanie „Czy pocałunek jest grzechem?”: TAK lub NIE. Oczywistym jest, że pocałunek (dobry) nie jest grzechem, przeciwnie, może być pięknym, a nawet świętym gestem i czułym znakiem wielkiego dobra – miłości. Znak ten wcale nie jest zarezerwowany wyłącznie dla małżeństw.
Sytuacja, gdy po stosunku seksualnym występuje orgazm bez wytrysku, może zaskoczyć i wprawić w zakłopotanie każdego mężczyznę. Może on być połączony z innym zaburzeniem, polegającym na zbyt krótkim czasie stosunku. Jeśli kiedyś Cię to już spotkało, zapewne zareagowałeś zdziwieniem, a być może nawet strachem. Nie masz jednak powodów do obaw - suchy wytrysk, jak nazywa się orgazm bez wydalenia nasienia, nie jest niczym nadzwyczajnym i zdarza się wielu panom. Co więcej, możliwa jest także sytuacja odwrotna, mianowicie wytrysk bez orgazmu, a czasami również wytrysk bez erekcji. Jeżeli któreś z tych zjawisk przydarza Ci się sporadycznie, to nic złego. Powinieneś wzmóc czujność i udać do seksuologa, jeżeli problem powtarza się regularnie - może okazać się bowiem objawem choroby takiej jak np. przerost prostaty. Jak to w ogóle możliwe? Choć wielu ludziom wydaje się, że orgazm i wytrysk są nierozłączne, to mit. Orgazm jest stanem organizmu, w którym całkowicie uchodzi z Ciebie napięcie zarówno fizyczne, jak i psychiczne. Wytrysk mężczyzny to natomiast nic innego, jak wydalenie nasienia z penisa. Stąd też pojawiają się takie, pozornie absurdalne zjawiska, jak suchy wytrysk czy nawet wytrysk bez stosunku. Zobacz także: Potencja seksualna u mężczyzn w Polsce Orgazm bez wytrysku u mężczyzny – przyczyny Powody wystąpienia orgazmu, któremu nie towarzyszy wytrysk, są bardzo zróżnicowane. Może on być konsekwencją konfliktu pomiędzy Tobą i Twoją partnerką lub jakiegoś urazu, który do niej żywisz. Także inne, niezwiązane ze sferą seksualności, stresy, problemy czy zwykłe rozkojarzenie, mogą prowadzić do pojawienia się orgazmu bez wytrysku lub nawet orgazmu bez erekcji. Innym, związanym z psychiką powodem, jest lęk przed ciążą partnerki. Najczęściej dotyczy on orgazmu u chłopaków, którzy, z racji młodego wieku, nie są mentalnie gotowi na zostanie rodzicem. Według niektórych teorii, niezdolność do wytrysku podczas przeżywania orgazmu może świadczyć o ukrytym homoseksualizmie lub być konsekwencją zbyt częstych stosunków seksualnych. Nie bez znaczenia pozostaje także budowa organów płciowych partnerów. Jeśli pochwa jest wyjątkowo szeroka, a członek wąski, tarcie okazuje się niewystarczające, aby doprowadzić do wytrysku. Wyuczony orgazm bez wytrysku Mimo że wystąpienie braku synchronizacji pomiędzy wytryskiem i orgazmem u chłopaka czy mężczyzny wymaga konsultacji z lekarzem, są tacy, którzy wszelkimi siłami próbują go u siebie wywołać. Dzieje się tak z prostej przyczyny - pojawienie się suchego wytrysku wydłuża stosunek, a nawet może prowadzić do przeżywania wielokrotnych orgazmów. Zobacz także: Problemy z potencją - czy psychoterapia może pomóc? Seks tantryczny Celem tej starożytnej techniki uprawiania miłości jest połączenie doznań cielesnych z duchowymi. Miłośnicy seksu tantrycznego twierdzą, że zapewnia on przeżycia niemożliwe do osiągnięcia podczas normalnego obcowania płciowego. Być może zastanawiasz się, co wspólnego ma seks tantryczny z suchym wytryskiem? Otóż, znamienną cechą tego pierwszego jest wyjątkowo długi czas, przez jaki partnerzy są w stanie uprawiać miłość. Jest to efekt nauki dochodzenia do orgazmu bez wytrysku, która jest elementem ćwiczeń w ramach treningu seksu tantrycznego. Jak sobie radzić z niewyuczonym orgazmem bez wytrysku ? Samoistne wystąpienie tej niedogodności zwykle jest czymś niepożądanym. W takiej sytuacji, powinieneś zwrócić się do seksuologa, aby sprawdzić, co leży u podłoża Twojego utrapienia. Jeśli winowajcą okaże się choroba, jej wyleczenie powinno załatwić sprawę. W przypadku psychicznych przyczyn suchego wytrysku konieczna może okazać się terapia. Czasem jednak wystarczy zmiana techniki stosowanej w trakcie stosunku, wypróbowanie różnych wariantów i wypracowanie optymalnych rozwiązań. Treści z działu "Wiedza o zdrowiu" z serwisu mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny i nie mogą zastąpić kontaktu z lekarzem lub innym specjalistą. Wydawca nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie porad i informacji zawartych w serwisie bez konsultacji ze specjalistą.
Jak rozumieć "przekleństwo" a jak "wulgaryzm"? Kiedy są objawem prostego braku kultury, a kiedy mogą wyrządzić moralną szkodę i uznamy je za grzech? Co na te
Człowiek ma wolną wolę i ma co najmniej dwie możliwości wyboru. Może iść w kierunku prawdy lub w stronę jest miłość? Czym jest kochanie? Czym seks? I czy zdrada, to zdrada? Religie, mówią o miłości do bliźniego, a jednocześnie wypierają naturalne skłonności seksualne. I tak np. żonaty mężczyzna ma kochankę, ma z nią romans i kontakty seksualne. Wg powszechnego systemu społecznego i systemu wartości dopuszcza się niegodziwego czynu, zdradza swoją żonę. Powstają w nim wyrzuty sumienia, przychodzą do niego dołujące myśli, rodzi się w nim poczucie grzechu. A co się dzieje, gdy rezygnuje on ze spotkań seksualnych pozamałżeńskich? Nadal pozostaje on w poczuciu winy. I tu jest pies pogrzebany. Mężczyzna zachował się sprzecznie co do swej natury. Rezygnacja z siebie zamyka przed nim możliwość duchowego rozwoju. Kiedy natomiast mężczyzna zdradza żonę dla zaspokojenie czyto seksualnych żądzy i nie pojawi się w nim poczucie winy, sytuacja jest również patowa. Zaspokajanie tylko zmysłowych potrzeb nie sprzyja człowiekowi, nie sprzyja rozwojowi duchowemu. Gonienie tylko za przyjemnościami seksualnymi, o których tak dużo mówi się w mediach, filmach, koncentracja na fizycznym aspekcie miłości, przedstawianie scen porno czy może prowadzić do szeroko pojętego rozwoju . Takie podejście pobudza fizyczne potrzeby seksualne człowieka i kieruje go do szybkiego zaspokajania ich. Działania takie mogą prowadzić do uzależnienia od seksu, od zrobienia sobie dobrze, co blokuje rozwój duchowy. Presja otoczenia, ogólnie przyjęte normy, w pewien sposób zmusza człowieka do działania sprzecznego z jego naturą. To z kolei wpływa na powstawanie problemów indywidualnych i partnerskich. A trzeba pamiętać, że bardzo ważna jest relacja z samym soba i jej jakość, ważne jest budowanie pełni w parze, jedności między partnerami na poziomie emocjonalnym, fizycznym i duchowym. Dzięki takiemu podejściu tworzą się szczęśliwe i trwałe związek. Tworzy się wzbogacająca relacja na wielu płaszczyznach, relacja wolne od toksyczności. Natura w naturalny sposób zaprogramowała człowieka na seksualność. Ważne aby z tej seksualności korzystać mądrze, zgodnie ze sobą i swoimi wartościami i aby za tą seksualnością szedł rozwój.
kx053sw. xm295lrdgx.pages.dev/144xm295lrdgx.pages.dev/136xm295lrdgx.pages.dev/219xm295lrdgx.pages.dev/117xm295lrdgx.pages.dev/293xm295lrdgx.pages.dev/235xm295lrdgx.pages.dev/177xm295lrdgx.pages.dev/230xm295lrdgx.pages.dev/348
czy wytrysk jest grzechem
